ِِنِکھڑ گئیں کوں خدا دے واسطے وس تک نِسے ڈیندے
جیرھا در چھوڑ ڈیندے ہیں ولا دستک نسے ڈیندے

شرابی وجد وچ پیوے جگر دا خون حاضر ہے
کہیں کم ظرف کوں انگور دی رس تک نسے ڈیندے

جیرھا گھر کر گیا دل وچ اوندے ہِن تذکرے گھر گھر
جو وسدا ہے نگاہیں وچ اوندی ڈس تک نسے ڈیندے

توں جم جم پی اے زم زم نئیں میڈے ہنجوں دا پانڑی ہے
اے امرت عام پیون , خاص کوں خس تک نسے ڈیندے

میں سنڑے او رقیبیں نال ہک پب تیں ودا ٹردے
اساں او آلسی ہیں اپنڑی آلسَ تک نسے ڈیندے

خدا جانڑے جو کیوں کجھ لوک وت وی صاف دل کائینی
توڑے یاریں کوں یاری وچ کوئ کَس تک نسے ڈیندے

توڑے شفقت اًجڑ گئے ہیں مگر کہیں دے تصور کوں
کوئ بکھ تک نسے ڈیندے کوئ تس تک نسے ڈیندے