کوئ تاں بے وفا دے برابر گزر ونجے
ڈکھ دے ڈوپہر یاد دا محشر گزر ونجے

کولا تھیوسے ساڈی تاں سنگت ہے بھاہ دے نال
جیکوں ہے جان پیاری او بچ کر گزر ونجے

کوئ پناہ نہ گول توں شیشے دے شہر وچ
سر توں چلو اے چھیکڑی پتھر گزر ونجے

او ڈینھ نہ رب ڈکھاوے جو کہیں دی تلاش وچ
تیڈا شباب تاک دے اوڈھر گزر ونجے

تیکوں جے اًنس ہے میڈے اتنا قریب آ
چوڈی دا چندر مار کے مونگھر گزر ونجے

ہنج خشک تھئ تاں پپلیاں تقاضے کریندیاں ہن
دریا دے راستے توں سمندر گزر ونجے

تھوڑا سفر ہے رہ گیا شفقت سریر کر
اپنڑی ہے رات خیر دی دیغر گزر ونجے.